«توقيع» به معناي امضا کردن نامه و فرمان و نشان کردن برنامه و منشور است.
همچنين پاسخهايي است که بزرگان و دولتمردان، زير سؤالها و درخواستهاي کتبي
که از ايشان ميشود، مينويسند. (١)
«توقيع نويسي» از زمانهاي دور، بين حاکمان و فرمانروايان رواج داشته، و موارد فراواني
از توقيعات آنها در متون تاريخي ثبت و ضبط شده است.
در کتابهاي روايي، فقهي و تاريخي شيعه نيز، توقيع به قسمتي از نوشتههاي ائمه اطهارعليهم السلام اطلاق شده است. ا
لبته عمده آنها - چه از لحاظ مقدار و حجم و چه از نظر تعداد - توقيعاتي است که از سوي قلب عالم امکان،
حضرت صاحب الزّمانعليه السلام صادر گرديده است.
امروزه نيز وقتي سخن از «توقيع» به ميان ميآيد، ذهن به توقيعات حضرت مهديعليه السلام منصرف ميگردد؛
اگرچه از ديگر امامانعليهم السلام نيز نوشتههايي تحت عنوان «توقيع» صادر شده است.
پی نوشت ها:
(١) علي اکبر دهخدا، لغتنامه، ج ٥ ،ص ٧١٤٥
:: موضوعات مرتبط:
دین و زندگی 11 ,
,
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
.gif){kind=small}
.gif){kind=small}
آمار مطالب
آمار بازدید